Nothing....

Hidup bukan apa yang saya impikan.... Tangisan peneman hidup... Dan cinta ini bersama air mata..... sy putus asa..... Sy rindukan hidup saya yang dulu..... Tapi Tuhan lebih mengerti, semua yang terbaik untuk hamba-Nya....

Comeback..... 2010..

Mungkin agak lambat juga la tuk sy nak wish slamat tahun baru 2010... but.. nak juga... Sepanjang Tahun 2009, banyak yg berlaku, n its really change my life a lot.. byk sgt.. ada kisah suka duka n kisah gembira... Apapun, dont look back babe... Just go on with ur life...

Kisah yg paling sedih, i lost someone yang betul-betul jadi sebahagian dari hidup sy sebelum ni... Sy yg buat dia pergi dari hidup sy... Im so sorry.... Huh.. sedih..... Tapi ni semua sda jadi kenangan jak kan.. so, trying to forget but i can't let go.... Tu yang paling sedih sepanjang 2009... Tapi bila takdir bicara, kita pun kena terima... Apa yang kita nak, tak semestinya yang terbaik untuk kita.... Allah itu maha mengetahui, apa yang terbaik untuk hambaNya... (Mo menitis air mata sy)

Apa yang paling menggembirakan sy adalah, sy dapat kerja... Yessss..... Di SESB, best sgt... Dpt position yg okey n everything ok gak la... Just, kena tahan ngan stress.. Bak kata org, tahan tukul... Sy dapat HR, tu yg the most menggembirakan sy.. Sy dpt gunakan ilmu HR yg sy blajar masa di Zaman U.... Rindu masa tu.... Syukur dengan Kurniaan Allah SWT.... Dalam kesedihan ada juga sinar kegembiraan...

Tuhan, tabahkan hati menerima semua takdir Mu... Permudahkanlah untuk aku belajar dari semua kesilapan ku..... Aku hanyalah hambaMu yang kerdil..... Tidak lepas dari kesilapan.... Aminnnnnn..............

Hati ini....

Sekelumit rasa rindu yang menyentuh sanubari, menuntut setitis air mata... Ada sesal.. Ada juga rasa cinta disitu... Namun yang terbesar sekali adalah penyesalan... Begitulah rutin hidupku bila aku harus memilih.. Mungkin juga ini yang terbaik... Masih jelas setiap pertuturan dia... "Biarlah saya mengalah untuk kamu... saya terlalu sayangkan kau, asalkan kau bahagia sudah cukup untuk saya.." Tutur kata itulah yang membawa saya ke kancah kemelut perasaan yang belum tentu apa penghujungnya...

Aku di ruang yang sepi ini, memikirkan apa yang terbaik untukku.. Siapa kata aku tak perlukan dia... Cuma aku tersilap percaturan.. Mengikut kata hati yang dibutakan oleh keegoan dan fatamorgana dunia, yang menjanjikan kepalsuan... Siapa kata aku perlukan dia? Dulu dia pernah melukakan aku... Merobek sekeping hati yang merubah perwatakan aku juga mengubah kepercayaan yang sampai sekarang aku tak miliki lagi... Sejenak aku tertawa sendiri.. Aku butuhkan kemaafan sedangkan aku tidak mampu untuk memaafkan orang lain... Aku manusia biasa, bisik hatiku lagi... Ada segaris senyum kepuraan dibibirku... Memang kesilapan yang aku lakukan tidak ada penebusnya... Huh, aku memamg insan biasa yang ada ego...

Semakin lama, aku rasakan semakin jauh aku dengan setiap orang yang dulunya setia di sisi aku.. Silap aku juga, aku yang pergi jauh dari mereka.. Kononnya untuk mengubat hati yang lara... Kini aku hanya tinggal dengan diriku... Ku capai telefon bimbit yang jadi peneman setia, ku letakkan lagi... Mematikan keinginan untuk mencari si dia yang terluka.. Kebelakangan ini, bagai ada satu suara yang menyeru namanya di telinga dan membuatku tidak keruan.. Ringan saja jemari menari-nari di butang telefon untuk menghubungi dia... Tapi sengaja hasrat hati itu dimatikan... Tidak mahu aku terjebak lagi... Mungkin dia akan tambah terluka....

Hati ini... aku sendiri tidak mampu untuk memahami.. Dia yang terluka dan dia yang diabaikan biarpun memiliki aku... Gila... Aku tidak mampu lagi melihat matanya yang berkaca... Terbayang di depan mata dia menangis.... Tuhan, aku tidak mahu ada derita dalam hidupnya...

salam...

sy skg ni tgh susa ati la juga.. ntah pa yg jadi... tiba2 sy rasa kami byk problem... mgkn dr sy juga.. adeii... something yg kadang2 buat sy ilang pertimbangan... minta maaf la pada orang2 yg berkenaan... sy x maksudkn yg buruk2.. sy cuma harap suma pun jadi ok ja... ckup la pa yg jd.. penat ba sy..

im trapped in a huge trouble... (mgkin mslh kecik bg org len tp besar bt sy) problem pa? sy balik nalapak tp xda org di umah.. jam 11 da jd sy agak risau mn mo pigi, sy terharu btul bila org tu tolong sy bila sy dlm masalh... but my problem now is, sy rasa bersalah lak sama dia.. betapa sy ni mnyusahkn dia... sy malu sgt ba sama dia...ntahla....

ntahla.. sy cuma berharap sy x sakitkan sapa2.. tapi sy ulang2 kesilapan sy.. sy cuba yg terbaik pas ni.. promise...

Assalamualaikum WBT

lama bebenor sy x update blog ni... sepanjang sy xde mencoret ni, sy lalui banyak perkara yg baik n buruk... tapi sy pun pelik juga napa sy x tulis bende tu dlm blog ni... haiyaa... actually sy mcm xde mood jerk... ntah la... bushannn.... tapi rindu gakk merepek di laman kesayangan sy ni...

semenjak dua menjak ni sy kurang sihat la... ntah la.. Badan x sedap sgt... tp itu biasa kot.... Sbb sy terlalu kot fikirkan tentang "seseorang".. huhuhu....

lagi.. Sepanjang minggu lalu n rest of this week family sy ada di umah kitorang kat sri Gombak.. Wahh.. seronok yg Teramat sgt.. yala.. Bosan jg sy klu diorg xde.... Abg2 sy kawin ni... Selamat Pengantin Baru tuk Abg Ujai & Kak Intan juga buat bakal pengantin baru hari ahad ni Abg Amry & Kak Aini...

Cakap pasal abg2 sy kawin, serius... pergghh.. sedih juga masa akad nikah tu.. mcm xmo ja diorg kawin.. ntah nape tah... sdgkn sblum tu bukan main lagi x sabar tunggu diorg kawin.. mgkin sbb sy rapat kot ngan diorg... sapa x syg abg kn.. tp pas akad nikah tu rasa biasa balik.... semoga diorg bahagia dunia & akhirat....

n hari2 yg sy tunggu kian datang... hari balik Sabah... heheh... serius ni.. ntah napa... lama kn sy x balik.. rindu tu Ranau sama sy.. dess... n maybe ni lama lagi sy mo dtg sini balik.. Mo cari keja di sabah.. tuk dekat ngan orang2 yg syg sy di sana... (^_^)... im happy for that....

klah, len kali sy mengarut lagi k.... daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.............